Podając swój adres e-mail i zapisując się na newsletter, wyraża Pan/Pani zgodę na otrzymywanie informacji o publikacjach Oficyny Wydawniczej SGH i przetwarzanie danych osobowych w tym celu. Zgodę można wycofać w dowolnym momencie, co nie wpływa na zgodność z prawem przetwarzania, którego dokonano przed jej cofnięciem.
Zapraszamy
do naszej siedziby:
budynek SGH
al. Niepodległości 162
Tel: 780 039 374
Oficyna Wydawnicza SGH al. Niepodległości 162, p. 023 bud. główny SGH 02-554 Warszawa |
|
|
Wstęp
WPROWADZENIE Badania nad innowacyjnością gospodarki są często podejmowanym tematem teoretycznych i empirycznych prac naukowych w Polsce i za granicą. Nie dziwi więc fakt, że doczekały się one bogatej literatury dotyczącej tego, czym są innowacje, jak można je mierzyć i w jaki sposób je wspierać. Bardzo istotnym, ale wciąż za mało w Polsce udokumentowanym nurtem badań nad innowacjami jest ich praktyczny wymiar, związany z komercjalizacją wyników badań, wdrożeniami i transferem technologii. Klasyczna definicja innowacji, zaproponowana w Podręczniku Oslo, czyni z wdrożenia immanentną częścią procesu innowacji. Jest w nim ona bowiem ujmowana jako wdrożenie nowego lub znacząco udoskonalanego produktu (wyrobu, usługi) lub procesu, nowej metody marketingowej lub nowej metody organizacyjnej w praktyce gospodarczej, organizacji miejsca pracy lub stosunkach z otoczeniem. W badaniach dotyczących innowacji często jednak są pomijane wątki związane z ich ekonomicznym skutkiem, jakim powinna być komercjalizacja tego, co zostało udoskonalone. To ona w ostatecznym rozrachunku prowadzi do sprzężenia zwrotnego, w którym pozytywne ekonomiczne skutki nakładów na innowacje - w postaci wzrostu zysków przedsiębiorstw czy wzrostu gospodarczego w skali kraju - są źródłem, z którego można finansować dalsze innowacje - w przedsiębiorstwach i całej gospodarce - i wzrost poziomu życia społeczeństwa. Fragmentaryczność i niekompletność badań nad komercjalizacją, wdrożeniami i transferem technologii ma również swoje odzwierciedlenie na poziomie leksykalnym, czego przejawem jest bogactwo często sprzecznych lub zachodzących na siebie definicji pojęć związanych z tymi zjawiskami. Niedoskonały warsztat terminologiczny rodzi problemy nie tylko w badaniach naukowych, ale również praktyce realizacji polityki innowacyjnej w Polsce, w której pojęcia komercjalizacji, wdrożeń i transferu technologii również doczekały się różnych definicji, w tym zarówno regulacyjnych, pochodzących z przyjmowanych aktów prawnych, jak i tych proponowanych w dokumentach Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (NCBR) na potrzeby realizacji polityki innowacyjnej. Problemy te na poziomie praktycznym skutkują spotęgowaniem trudności w pomiarze komercjalizacji, wdrożeń i transferu technologii. To z kolei rodzi rosnące ryzyko zmniejszenia skuteczności realizacji polskiej polityki innowacyjnej, której cel doskonale puentuje misja NCBR, jaką jest wspieranie polskich jednostek naukowych oraz przedsiębiorstw w rozwijaniu ich zdolności do tworzenia i wykorzystywania rozwiązań opartych na wynikach badań naukowych w celu nadania impulsu rozwojowego gospodarce i z korzyścią dla społeczeństwa. Opisane wyżej problemy i potrzeba ujednolicenia warsztatu polityki innowacyjnej w obszarze komercjalizacji, wdrożeń i transferu technologii stały się przyczyną podjęcia z inicjatywy NCBR prac badawczych, których zwieńczeniem jest niniejsza publikacja. Objęły one trzy powiązane ze sobą etapy. Pierwszym z nich było uporządkowanie definicji i pojęć związanych z komercjalizacją, wdrożeniami i transferem technologii. Drugim - wypracowanie miar komercjalizacji, wdrożeń i transferu technologii, które pozwolą na efektywne monitorowanie tych zjawisk w ramach realizowanej polityki innowacyjnej czy w ramach prowadzonych badań. Na trzecim etapie zbadano dobre praktyki i wiedzę ukrytą wybranych zagranicznych instytucji wspierających komercjalizację, wdrożenia i transfer technologii. Wyniki pierwszego i drugiego ze wspomnianych etapów zaprezentowano w pierwszej części tego opracowania pt. Definicje i miary komercjalizacji wdrożeń i transferu technologii. Część druga pt. Dobre praktyki wybranych krajów w zakresie wspierania komercjalizacji, wdrożeń i transferu technologii prezentuje natomiast wyniki etapu trzeciego. Całość opracowania poprzedzono streszczeniem zarządczym, w którym zawarto główne konkluzje z badań. Mariusz-Jan Radło
|